ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Τον Απρίλιο του 2005 εντάχθηκε στην ελληνική νομοθεσία η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενθαρρύνει πλέον και επισήμως την εισαγωγή και χρήση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (γνωστών ως "μεταλλαγμένα") στα προιοντα που καλλιεργουνται και καταναλωνονται.

Τι είναι όμως οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (γ.τ.ο.);

Πρόκειται για οργανισμούς με αλλοιωμενη τη γενετικη τους ταυτοτητα.Αγνωστους στη φύση, που κατασκευάζονται τεχνητά στα εργαστηρια με αφαίρεση γονιδίων ή με προσθηκη από κάποιο αλλο ζώο, φυτό ή βακτηριο. Η τεχνολογία βασει της οποίας παράγονται οι γ.τ.ο.είναι η σύγχρονη βιοτεχνολογία του ανασυνδυασμένου DΝΑ η οποία αποτελεί σήμερα τη κορυφαία εξέλιξη της παγκόσμιας καπιταλιστικης παραγωγης .Επικεφαλης της βιοτεχνολογίας βρίσκονται ελάχιστες πολυεθνικές επιχειρησεις που ελέγχουν την έρευνα στα πανεπιστημια,προσαρμόζουν στα μέτρα τους το διεθνές νομοθετικό πλαίσιο, ληστεύουν τον βιολογικό πλούτο του πλανήτη και ασκούν οικονομικές και πολιτικές πιέσεις με σκοπό τον πλήρη έλεγχο της παγκόσμιας γενετικής ποικιλότητας μέσω της εισβολής «πατεντας» (πνευματικής ιδιοκτησίας) στα γονίδια φυτών, ζώων και ανθρώπων, και την προώθηση των -αφιβόλου ποιότητας και ασφάλειας- εμπορευμά­των τους.

Η βιοτεχνολογία και τα προϊόντα της άρχισαν να αναπτύσσονται ουσιαστικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η αντίσταση σε όλο τον κόσμο ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα και περιλάμβανε από παρεμβάσεις σε συνέδρια και πανεπιστήμια, μέχρι σαμποτάζ σε εργαστηρια και γενικευμένες καταστροφές καλλιεργειών γ.τ.ο )στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Ινδία κ.α. (Μπροστα σ' αυτό το κύμα αvτιδράσεων, πολλές πολυεθνικές αναγκάστηκαν να κλείσουν εργαστηρια και εμπορικα τους γραφεία, αλλα μόνο προσωρινα: σύντομα αντεπιτεθηκαν με τη συμπαράσταση των κρατικών αρχών, που φτάνουν σήμερα στο σημείο να χαρακτηρίζουν «τρομοκρατες» όσους αντιστέκονται στα προϊόντα της βιοτεχνολογίας. Έτσι, πεπεισμένοι ότι πρόκειται για αναπόφευκτη και φυσική εξέλιξη, όπως και κάθε κίνηση των κυριάρχων, βουλευτές, οργανώσεις και κόμματα ) πχ. στην Ελλαδα η Greenpeace και ο Συνασπισμός) έσπευσαν να διατυπώσουν εναλλακτικές νομοθετικές προτάσεις για τη διακίνηση και χρηση των γ.τ.ο.

Γνωρίζουμε ότι η αρνηση των γ.τ.ο ,και των βιοτεχνολογικών εφαρμογών γενικ,ααφορα ολόκληρη την κοινωνία, για διαφορους μαλιστα λόγους. Δεν θέλουμε να αρκεστούμε στις απλές επιφυλαξεις ή στη διόρθωση των λεπτομερειών της νομοθεσίας, ούτε μας ενδιαφέρει ένας ενοχικός λόγος για το ''τι θα τρώμε και θα πίνουμ ."

Πιστεύουμε δηλαδή ότι δεν αρκούν:

- ούτε οι υποσχέσεις για σήμανση των προϊόντων που περιέχουν γ.τ.ο. στα ράφια των σουπερμάρκετ ) γιατί γνωρίζουμε καλά ότι όπου υπάρχει κέρδος δεν υπάρχουν κανόνες (

- ούτε η δημιουργία "ειδικών ζωνών" για μη γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες) κι αυτό όχι μονο λόγω του άμεσου κινδύνου των επιμολύνσεων, αλλά λόγω του ότι στην ουσία θέτει τις βάσεις για την πλήρη επικράτηση των γ.τ.ο. (

- ούτε οι εργολαβίες κομμάτων και οργανώσεων που θεωρούν ότι τα κοινωνικα ζητήματα λύνονται με νομικές παρεμβάσεις και τηλεοπτικά πάνελ για τη βιοηθική

- ούτε η νοοτροπία των οργανώσεων των καταναλωτών, που εξαντλούν τον αγώνα τους στην ατομικη επιλογή της αγοράς βιολογικών προϊόντων ή στη διεκδίκηση περισσότερης ενημέρωσης για το ποιες εταιρείες είναι "καλές" και ποιες "κακές".

Πιστεύουμε ότι μόνο η συλλογική σκέψη και δράση μπορούν να δώσουν απαντήσεις και όχι οι εξατομικευμένες καταναλωτικές συμπεριφορές.

Η κριτική στους γ.τ.ο. εντάσσεται στη γενικότερη κριτική μας στη βιοτεχνολογία, μία από τις ισχυρότερες σήμερα τεχνολογίες της κυριαρχίας.

Η κριτική μας στη βιοτεχνολογία είναι αδιαxώριστη από τη συνολικότερη κριτική και δράση μας ενάντια στον καπιταλισμο.

ΤΟ ΟΛΙΓΟΠΩΛΙΟ ΤΗΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Παρακάτω παραθέτουµε ορισµένα στοιχεία σχετικά µε τις µεγαλύτερες παγκοσµίως εταιρείες παραγωγής γενετικά τροποποιηµένων προϊόντων. Μέσα από το λαβύρινθο των συγχωνεύσεων και των µετονοµασιών µπορεί κανείς να διακρίνει τόσο την τεράστια οικονοµική (και πολιτική) δύναµή τους όσο και τον "πλούτο" των δραστη­ριοτήτων τους (που συνδυάζει την παραγωγή γενετικά τροποποιηµένων µε προϊόντα πολεµικής βιοµηχανίας αλλά και παροχή "ανθρωπιστικής" βοήθειας).

Στην Ελλάδα, εκτός από την αδιαφανή αλλα εκτεταµένη εµπορία γ.τ. προϊόντων, υπαρχει και ντόπια παραγωγή (σηµαντικότερο παράδειγµα η Σόγια Ελλάς, µε εργο­στασιο στα Ψαχνα Ευβοίας και τζίρο 300 εκατοµµύρια ευρώ το 2004 - µεταξύ των 10 πρώτων στο σύνολο των εταιρειών στη χώρα). Ειδικά στη Θεσσαλονίκη δραστη­ριοποιούνται διάφορες εταιρείες, όπως η Monsanto (µε εγκαταστάσεις στη Θέρµη), η Syngenta και η Bayer CropScience (στη Βιοµηχανική Περιοχή Σίνδου), καθώς και "ντόπιες', όπως η Σόγια Ελλάς, η Δηµητριακή και η Ζούρος Φαρµ, που ασχολούνται µε τη µεταποίηση γ.τ. προϊόντων και ζωοτροφών.

DuPont (έτος ίδρυσης: 1802, έδρα: Η.Π.Α.)

Παραγει συνθετικές ίνες, nλεκτρονικα, χnµικα, αγροτικα και βιοτεχνολογικα προϊόvτα.

Η εταιρεία είναι n δεύτερn µεγαλύτερn στnv κατασκευη χnµικών στις Η.Π.Α. Μετα τnv εξαγορα τnς Ρίοneer Hi-Bred το 1999, η DuPont είναι n µεγαλύτερn εταιρεία σπόρων στον κόσµο µε πωλησεις πανω από 1,9 δις δολόρια το 2000. Πουλαει σπόρους (υβρίδια καλαµποκιού και σόγιας) συστατικό τροφίµων µε βαση τn σόγια και φυτοφαρµακα.

Τα πρώτα χρόνια τnς ιδρυσης τnς παρηγαγε πυρίτιδα και εκρnκτικα και στον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο πρoµηθευσε το 40% των Εκρηκτικών που χρησιµοποίησαν οι συµµαχικές δυνάµεις. Μετα το τέλος του πολέµου, η εταιρεια κατασκευαζει τεχνnτές ίνες και σελοφαν, και µε τnv αγορα τnς General Μotors και σε σύµπραξn µε τnv Standard Οίl (σηµερα Εxxon) εισερχεται στην πετροχnµικn βιοµnχανία. Στn δεκαετία του 1930 κατασκευαζει το ναιλον και πολλα ακόµn συνθετικα προϊόvτα (τεφλόν, χλωροφθαρόνθρακες κ.ό.).

Ο Β’ Παγκόσµιος Πόλεµος υπηρξε ακόµn πιο κερδοφόρος: n εταιρεία παρnγαγε 4,5 δις λιβρες στρατιωτικών εκρnκτικών, πλουτώνιο, υλικα χnµικού πολέµου κ.ό. Συµµετείχε επισnς στο ακρως απόρρnτο Σχέδιο Μανχαταν πou κατέλnξε στnv παραγωγη των βοµβών πou ισοπέδωσαν την Χιροσίµα και το Ναγκασάκι.

Μετα τον πόλεµο συνεχίζει τnv παραγωγη συνθετικών ινών για υφασµατα (ορλόν, λύκρα). Από τn δεκαετια του 1980, n εταιρεία δραστnριοποιείται στους τοµεις του πετρελαίου, τnς υγείας, των nλεκτρονικών και των ειδικών χηµικών. Αγοραζει τnv εταιρεία πετρελαίου Conoco (και καταλαµβανει και τnv πρωτια στn µόλυνσn του αέρα στις Η.Π.Α), τnv Remington Arms (πoυ τnς δίνει τη δυνατότnτα να συναψει συµβόλαια εκατοµµυρίων δολαριων µε τον αµερικανικό στρατό), και τnv New England Nuclear Corporation πou κατασκευαζει ραδιενεργα χnµικα για ιατρικη έρευνα. Παραλλnλα ξεκιναει να κατασκευαζει βιοϊατρικα προιόvτα και χnµικα για αγροκαλλιεργειες και αγοραζει το αγροχημικο τμημα της Sepic.

Monsato (1901,Η.Π.Α.)

Προιοντα:γενετικα τροποποιημενα (σογια,καλαμποκι,βαμβακι,ελαιοκραμβη), αγροχημικα,ζιζανιοκτονα ,ορμονες αναπτυξης βοοειδων.

Η εταιρια εινα η μεγαλυτερη στην παραγωγη σπορων. Το RoundUp ειναι το πρωτο σε πωλησεις ζιζανιοκτονο στον κοσμο. Η εταιρια εχει μακρα παραδοση στην παραγωγη επικυνδυνων χημικων ,μεταξυ των οποιων το Agenta Orange που χρησιμοποιηθηκε απο τον αμερικανικο στρατο στον πολεμο του Βιετναμ.Ασχολειται με τα αγροχημικα απο το 1945 και εχει παραγει διαφορα ζιζανιοκτονα.Απο τις αρχες της δεκαετιας του 1980 στρεφεται στη βιοτεχνολογια και επιστημονες της ειναι οι πρωτοι που τροποποιουν γενετικα ενα φυτικο κυτταρο.Εξαγοραζει την Jacob Hartz Seed,γνωστη για τους σπορους σογιας.Στη δεκαετια του 1990 διοχετευει στην αμερικανικη αγορα το Posilac(με αυξητικη ορμονη για αγελαδες που παραγουν γαλα),το πρωτο προιον βιοτεχνολογιας που αποκτα αδεια διακινησης . Θα ακολουθησουν τα πρωτα γενετικα τροποποιημενα φυτα:RoundUp σογια και ελαιοκραμβη,βαμαβακι bollgard και RoundUp Ready καλαμποκι.Την ιδια περιοδο εξαγοραζει τη βιοτεχνολογικη εταιρια Agracetus, την ερευνητικη εταιρια σε θεματα βιοτεχνολογιας Calgene και την εταιρεια γενετικης DeKalb.Η εταιρεια ακολουθει μια επιθετικη διαφημιστικη πολιτικη για να πεισει για την ασφαλεια και τα πλεονεκτηματα των προιοντων της,γεγονος που φερνει τα αντιθετα ακριβως αποτελεσματα αφου καθισταται κυριος στοχος μιας αυξανομενης διεθνους αντιστασης στις γ.τ.καλλιεργειες.Το 2000 ενωνεται με τη γιγαντιαια φαρμακευτικη εταιρεια Pharmacia/UpJohn (η οποια απορροφα το φαρμακευτικο τμημα της Monsato),και ονομαζεται πλεον Pharmacia.Το κακοφημο τμημα βιοτεχνολογιας και αγροχημικων της Monsato αποτελει ξεχωριστη εταιρεια και διατηρει το αρχικο της ονομα.

Advanta(1996,Ε.Ε)

Εξειδικευεται στην καλλιεργεια φυτων ,καλλιεργεια ιστων, αναγνωριση ταυτοτητας μεσω DNΑ (δακτυλικα αποτυπωματα),γενετικη τροποποιηση , τεχνολογια και παραγωγη σπορων.

Η εταιρεια ειναι μια απο τις μεγαλυτερες στην παραγωγη σπορων. Προεκυψε απο την συγχωνευση των εταιρειων Royal Vanderhave Group με βαση την Ολλανδια και Zeneca Seeds με εδρα το Ηνωμενο Βασιλειο. Εχει πραγματωποιησει πειραματικες καλλιεργειες γενετικα τροποποιημενων φυτων. Σε υποτιθεμενους συμβατικους σπορους που διεθεσε στην Ε.Ε. βρεθηκε μεγαλη ποσοτητα γ.τ. σπορων . Επισης εμπλεκεται στη δικαστικη διωξη ακτιβιστων εναντια στα γ.τ.προιοντα στην Αγγλια.

Προερχεται απο την Imperial Chemical Industry (ICI) που ιδρυθηκε το 1926 με την ενωση των 4 μεγαλυτερων χημικων βιομηχανιων της Βρετανιας. Το 1993, για να μειωσει τα εξοδα της ,χωριστηκε στη χημικη εταιρεια και στο γρουπ βιοεπιστημης Zeneca. Η Zeneca/ICI αγορασε εναν μεγαλο αριθμο εταιριων σπορων τη δεκαετια του 1980. Το 1996 δημιουργησε κοινοπραξια με την Vandehave και ονομαστηκε Advanta.Το 1998-9, η Zeneca συγχωνευτηκε με τη σουηδικη φαρμακευτικη Astra και δημιουργηθηκε η Astra Zeneca. Τελη του 1999, η Astra Zeneca και η Novartis της Ελβετιας ανακοινωσαν οτι ενωνουν τα τμηματα αγροχημειας και σπορων για να δημιουργησουν την Sygenta με εδρα την Ελβετια.

Sygenta (1999,Ελβετια)

Προιοντα:αγροχημικα φαρμακευτικα ,γ.τ.σποροι (καλαμποκι b.t.ανθεκτικο στα εντομα, σογια ανθεκτικη στα ζιζανιοκτονα)και συμπληρωματα ζωοτροφων . Παραγει επισης το εμπλουτισμενο ρυζι Golden και συνεργαζεται με το Διεθνες Ανθρωπιστικο Επιμελητηριο για την παροχη του στις αναπτυσσομενες χωρες.

Η Sygenta ειναι η μεγαλυτερη αγροχημικη εταιρεια στον κοσμο και τριτη στην ιδιοκτησια βιοτεχνολογικων πατεντων για φυτα. Η εταιρεια προεκυψε απο τη συμπραξη των εταιριων Novartis και AstraZeneca. Δημιουργηθηκε το 1999 με την συγχωνευση του τμηματος των αγροχημικων και σπορων της Novartis και του τμηματος αγροχημικων και βιοτεχνολογικης ερευνας της AstraZeneca. (Η Novartis προεκυψε το 1996 απο τη συγχωνευση των χημικων/φαρμακευτικων εταιρειων Ciba-Geigy και Sandoz ). Σημερα η εταιρεια αποτελει πανισχυρο παραγοντα στην εισαγωγη των γ.τ.καλλιεργειων παγκοσμιως.

Bayer(1863,Ε.Ε.)

Στα βιοτεχνολογικα της προιοντα περιλαμβανονται σποροι λαχανικων (κρεμμυδια, καροτα, πεπονια, πρασα) σποροι βαμβακιου (με τις τεχνολογιες LibertyLink και Bollgard ),ελαιοκραμβη (με την τεχνολογια SeedLink) και σποροι υβριδιων ρυζιου.

Αρχικα παρηγαγε συνθετικες βαφες και συντομα επεκταθηκε στους τομεις των φωτογραφικων υλικων και της φαρμακευτικης.Μεχρι το 1913 ειχε αναπτυχθει σε εταιρεια χημικων με διεθνεις εργασιες και ειχε ηδη κυκλοφορησει την ασπιρινη αλλα και την ηρωινη (1898).Κατα τον Α’ Παγκοσμιο πολεμο παρηγαγε χημικα οπλα και δηλητηριωδη αερια.Το 1925 μαζι με τις χημικες εταιριες Basf,Hoechst και Agfa σχηματισαν την IG Farben ,η οποια συνεργαστηκε στενα με το ναζιστικο καθεστως τοσο πριν οσο και κατα τη διαρκεια του Β’Παγκοσμιου Πολεμου.Στα εργοστασια της στη ναζιστικη Γερμανια δουλευαν αιχμαλωτοι (καταναγκαστικη εργασια) ενω διηυθυνε και το δικο της στρατοπεδο συγκεντρωσης.Πραγματοποιησε ιατρικα πειραματα σε αιχμαλωτους και κατασκευασε το zyklon B,το αεριο που χρησιμοποιηθηκε στους θαλαμους αεριων των στρατοπεδων.Η IG Farben διαλυθηκε στο τελος του πολεμου και η Bayer επαναιδρυθηκε το 1951.

Η μητρικη εταιρεια αποτελειται σημερα απο τεσσερα τμηματα: υγειας(φαρμακευτικα),πολυμερων (πλαστικα) ,αγροκαλιεργειας(σποροι και αγροχημικα)και χημικων και εχει εγκαταστασεις σε Ευρωπη, Β.Αμερικη και Ιαπωνια. Το 2001 εξαγορασε την Avantis και με το ονομα Bayer CropScience εγινε η δευτερη εταιρεια στον κοσμο στην παραγωγη φυτοφαρμακων και μια απο τις μεγαλυτερες στην αναπτυξη γ.τ.καλλιεργειων.Στην προσπαθεια της να προσεγγισει νεους επιστημονες , εγινε προσφατα το πρωτο προερχομενο απο τον ιδιωτικο τομεα μελος της UNEP (Περιβαλλοντικα Προγραμματα των Ηνωμενων Εθνων)και για μια αρχικη περιοδο τριων ετων θα παρεχει υλικο υποστηριξης και 1 εκατομμυριο ευρω για την προωθηση νεανικων περιβαλλοντικων δραστηριοτητων.

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ DNA

1. ''ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ'' Ξ5, ''ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ/ΘΕΑΜΑ'' Ξ7 "H μηχανή της σάρκας - CAE" (ΒΛ.ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ)
2. ''It ain' t necessarily so: The dream of the human genome and other illusions' R. Levontin
3. ''Ο αιώνας του γονιδίου" Evelyn Fox Keller
4. "Selling sickness. How drug companies are turning us into patients" Ray Moynihan - alan Cassels
5. "Slaughter of the Innocent" Hans Ruesch
6. "Koινωνιοβιολογία" Willson
7. "Το εγωιστικό γονίδιο", "O τυφλός ωρολογοποιός" Richard Dawking
8. "Για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα", "Η αλλοτρίωση της υγείας" Ι. Ιllich
9. "H γέννα στο δρόμο της φύσης" M. Odent
10. "Πειράματα στα ζώα - όχι ευχαριστώ" Γ. Χαριτάκης
11. "Ο αιώνας της βιοτεχνολογίας" J. Rifkin
12. "Tι είναι η εξέλιξη" Ε. Μayr

ΜΙΚΡΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Σαν παιδιά του σωλήνα, σε μια πρώτη προσέγγιση στο θέμα της βιοτεχνολογίας είχαμε αντιμετωπίσει το ζήτημα της εφαρμογής της στην αγροτική παραγωγή. Το θέμα της βιοϊατρικής, ως δεύτερο βήμα είναι κεντρικό ζήτημα για εμάς, γιατί η ιατρική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κυριαρχίας εδώ και τουλάχιστον 900 χρόνια και αποκτά «αντικειμενικά» επιστημονική υπόσταση μόλις τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη της μοριακής βιολογίας και της βιοτεχνολογίας.

Αναφορικά με την ιατρική κρίναμε σκόπιμο να μιλήσουμε αρχικά για την κλασσική/συμβατική της έκφραση, γιατί είναι σημαντικό να προβληματιστούμε με το οικοδόμημα που έχει ανεγερθεί εδώ και μια χιλιετία και μετέπειτα με την αιχμή του, που από τη μία θεωρούμε ότι είναι «φυσική» συνέπεια και από την άλλη αναγκαία συνθήκη, έτσι ώστε το παραπάνω οικοδόμημα να μην καταρρεύσει αλλά να συνεχίσει να επιτελεί τον κοινωνικό-πολιτικό του ρόλο.

Θα προσπαθήσουμε δηλαδή να αναδείξουμε το “δηλητηριώδες” χαρακτήρα μιας τεχνικής ή μιας τέχνης όταν από μέσο που είναι αξιώνει μια υπόσταση ερμηνευτικής πλατφόρμας, όταν από απαύγασμα κριτικής γνώσης που θα μπορούσε να είναι μετατρέπεται σε εφαρμοσμένο δόγμα και από προσπάθεια διαύγασης σε μοναδική εξορθολογισμένη αλήθεια, pravda. Γιατί η ιατρική ήταν ίσως η πρώτη προαναγεννησιακή προσπάθεια προσδιορισμού του σώματος ως υλικού άξιου παρατήρησης και προσοχής, κούρας, μόνο που ενέδωσε πολύ γρήγορα στους πειρασμούς της εξουσίας, της οποίας και έγινε αναπόσπαστο και άκρως απαραίτητο και λειτουργικό κομμάτι.

Είχαμε υποστηρίξει σε παλαιότερη παρέμβασή μας πως ένας από τους μύθους της κουλτούρας μας είναι πως η επιστήμη βρίσκεται στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Ότι πρόκειται δηλ. για ιδεολογία που νομιμοποιεί την εξουσία και εκπαιδεύει τους ανθρώπους στο να την αποδέχονται και αυτό παρά το γεγονός πως τώρα πια κανείς δεν πιστεύει στην ουδετερότητα της επιστήμης, στο ότι είναι πέρα και πάνω από κάθε επιρροή και συνενοχή ιστορικού και πολιτικού χαρακτήρα. Μέσα σε αυτή τη μυθολογική αντίληψη η ιατρική κατέχει μια ξεχωριστή θέση.

Ανατρέχοντας λοιπόν στην ιστορία της θα δούμε ότι μέχρι τον 12-13 αιώνα η ιατρική δεν χαρακτηρίζονταν ως επιστήμη αλλά ως θεραπευτική τέχνη. Εξάλλου επί 8 συνεχείς αιώνες από τον 5 μέχρι τον 13 αιώνα η εκκλησία με τις υπερβατικές ή εξωγήινες αλλά και αντιϊατρικές θέσεις της είχε εμποδίσει την ανάπτυξη της ιατρικής ως αξιοσέβαστο επάγγελμα. Η επαφή με τον αραβικό κόσμο και η ίδρυση του πανεπιστημίου της Μπολόνια το 1119 είχαν σαν συνέπεια μια κάποια ώθηση των γραμμάτων γενικά. Στην πόλη της Μπολόνια η ιατρική και θεραπευτική τέχνη (Ars Medendi et curandi) διαχωρίστηκε ως επιστήμη από τη θεολογία , τη φιλοσοφία και το δίκαιο. Είναι η αρχή μιας νέας εποχής γιατί όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο I. Illich «η Μπολόνια δίνοντας την πανεπιστημιακή αυτονομία στην ιατρική γνώση έθεσε τις βάσεις μιας κοινωνικής επιχείρησης αρκετά διφορούμενης και ενός θεσμού που προοδευτικά έκανε να ξεχαστούν τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον πόνο αντί να τον εξουδετερώνουμε, να αποδεχόμαστε το θάνατο αντί να τον απωθούμε». Στη συνέχεια και άλλα πανεπιστήμια δημιούργησαν τμήματα ιατρικής τα οποία παρακολουθούσαν εύποροι νεαροί αφιερωμένοι στην εκμάθηση της νέας επιστήμης. Η εκκλησία βέβαια από τη μεριά της επέβαλε στενούς και αυστηρούς ελέγχους στο νέο επάγγελμα επιτρέποντας την ανάπτυξη του μόνο μέσα στο πλαίσιο και στο όριο που καθόριζε η καθολική πίστη. Έτσι στους γιατρούς που τελείωναν το πανεπιστήμιο δεν επιτρέπονταν να ασκήσουν το επάγγελμα χωρίς την παρουσία ενός παπά, ο οποίος τους βοηθούσε και τους συμβούλευε, ούτε και να συνδράμουν κάποιον άρρωστο αν αυτός αρνούνταν την εξομολόγηση. Στην εκπαίδευση των γιατρών του προχωρημένου μεσαίωνα δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να έρθει σε σύγκρουση ή αντιδιαστολή με την καθολική πίστη όπως ελάχιστες ήταν και οι πρακτικές και οι αντιλήψεις που θα μπορούσαν σήμερα να αναγνωριστούν ως επιστήμη. Οι φοιτητές ιατρικής μελετούσαν επί σειρά ετών Πλάτωνα, Αριστοτέλη και χριστιανική θεολογία, ενώ οι ιατρικές τους γνώσεις περιορίζονταν σε κάποια έργα του Γαληνού που ασχολούνταν με τις «ιδιοσυγκρασίες» και τους «χαρακτήρες».Έτσι ο μελαγχολικός ήταν φθονερός και ο αιματώδης πράος κ.α. Κατά την φοίτηση δεν υπήρχε επαφή με ασθενείς, ενώ η χειρουργική που θεωρούνταν υποτιμητική και δουλοπρεπής ήταν εντελώς διακριτή από την ιατρική. Η στάση ενός γιατρού μπροστά σε έναν ασθενή ουσιαστικά δεν διέφερε από οποιαδήποτε προκατάληψη της εποχής. Οι αφαιμάξεις του ‘κακού αίματος’ ήταν στην ημερήσια διάταξη ενώ η εφαρμογή των βδελών ακολουθούσε ωρολόγιο πρόγραμμα. Οι ιατρικές θεωρίες στηρίζονταν περισσότερο στη «Λογική» παρά στην παρατήρηση. Κάποιες τροφές παρήγαγαν κοκκινωπή χολή (σινάπι, σκόρδο) και άλλες μαύρη (φακές, λάχανο). Μια συνηθισμένη κούρα για την Λέπρα ήταν ζωμός από κρέας μαύρου φιδιού - λαφιάτη που είχε όμως πιαστεί σε άγονο και πετρώδες έδαφος. Αυτή ήταν η κατάσταση της ιατρικής επιστήμης τις παραμονές και κατά την διάρκεια του διωγμού των λαϊκών θεραπευτών ή καλύτερα θεραπευτριών, γνωστότερου ως κυνήγι μαγισσών. Κύρια κατηγορία εναντίον τους ήταν βέβαια η άσκηση της μαγείας.

Στον αντίποδα της πανεπιστημιακής ιατρικής που απευθύνονταν αποκλειστικά στις εύπορες τάξεις υπήρχε μια άλλη ιατρική με βαθύτερες ρίζες που χάνονται στο χρόνο. Πρόκειται για την λαϊκή ιατρική, για την θεραπευτική τέχνη που κάλυψε στους αιώνες, για τον δυτικό κόσμο τουλάχιστον μέχρι και τον 18 αιώνα, τις βασικές ανάγκες περίθαλψης των μαζών, του λαού, του κόσμου, των πραγματικών ανθρώπων.

Κύριοι εκπρόσωποι/εκφραστές αυτής της ιατρικής, αυτής της τέχνης (μια τέχνη με πολύ περισσότερα επιστημονικά στοιχεία όπως η παρατήρηση, ο πειραματισμός και η ανταλλαγή εμπειριών), οι γυναίκες. Οι γυναίκες θα μπορούσε να πει κανείς ήταν από πάντα θεραπεύτριες. Ήταν οι πρώτες γιατροί και ανατόμοι της δυτικής ιστορίας. Ήξεραν να προκαλούν εκτρώσεις και να νοσηλεύουν ασθενείς. Ήταν οι πρώτες φαρμακοποιοί καθώς γνώριζαν την καλλιέργεια των ιαματικών βοτάνων και αντάλλασαν τα μυστικά της χρήσης τους. Ήταν οι μαίες που πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και από χωριό σε χωριό. Για αιώνες ήταν οι γιατροί χωρίς πτυχίο αποκλεισμένες από τα βιβλία και την επίσημη επιστήμη. Μαθαίνανε μέσω της αμοιβαιότητας και της μετάδοσης της εμπειρίας τους από γειτόνισσα σε γειτόνισσα και από μάνα σε κόρη. Ο λαός της αποκαλούσε οι σοφές και οι αρχές μάγισσες και τσαρλατάνες. Είτε μας αρέσει είτε όχι η ιατρική είναι μέρος της ιστορίας των γυναικών είναι δικιά τους κληρονομιά. Αυτές οι σοφές ή μάγισσες είχαν στη διάθεση τους εκατοντάδες γιατρικά δοκιμασμένα για πολλά χρόνια. Πολλά από τα βότανα που ανακάλυψαν και χρησιμοποιούσαν κατέχουν εξέχουσα θέση στην μοντέρνα φαρμακολογία. Διαθέτανε αναλγητικά ηρεμιστικά χωνευτικά. Χρησιμοποιούσανε την segale cornuta στους τοκετούς για την επιτάχυνση των σπασμών, όταν η εκκλησία υποστήριζε ότι πρόκειται για θεϊκή τιμωρία εξαιτίας τους προπατορικού αμαρτήματος της Εύας. Η segale cornuta χρησιμοποιείται ως βάση για την παραγωγή της συνθετικής οξυτοκίνης με την ίδια ακριβώς χρήση. Χρησιμοποιούσαν τη belladonna όπως χρησιμοποιείται και σήμερα ως σπασμολυτικό προς αποφυγή των συσπάσεων της μήτρας όταν υπήρχε κίνδυνος πρόωρου τοκετού. Χρησιμοποιούσαν τη δακτυλίτιδα, που είναι ακόμα και σήμερα πολύ σημαντική για τις καρδιοπάθειες. Πολλές βέβαια από τις θεραπείες τους ήταν καθαρή μαγεία και η επιτυχία τους οφείλονταν στην υποβολή. Ας μην ξεχνάμε ότι και σήμερα το 25% περίπου των Ευρωπαίων θεραπεύονται με placebo.

Από την άλλη οι επιστήμονες γιατροί κάνανε προγνώσεις με βάση την αστρολογία ενώ οι αλχημιστές προσπαθούσαν να μετατρέψουν το μόλυβδο σε χρυσό. Αυτή η διαφορετική μεθοδολογία των μαγισσών/θεραπευτριών αποτελούσε μεγάλη απειλή για την εκκλησία (τόσο την καθολική όσο και την προτεσταντική) και μάλιστα τόσο πιο μεγάλη όσο πιο σημαντικά ήταν τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονταν. Και αυτό γιατί η θεραπεύτρια στηρίζονταν στην εμπειρία, βασίζονταν στις αισθήσεις της και όχι στην πίστη και στο δόγμα της. Πίστευε στην επίτευξη ενός στόχου μέσω της δοκιμής και του λάθους στην σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Η συμπεριφορά της δεν ήταν παθητική όπως επέβαλε ή θα ήθελε η εκκλησιαστική αρχή αλλά ενεργή όπως αρμόζει στην έρευνα. Η εκκλησία αντιθέτως ήταν αντιεμπειρική, θεωρούσε χωρίς καμιά αξία τον υλικό κόσμο και δυσπιστούσε απέναντι στις αισθήσεις.

Δεν υπήρχε κανένας λόγος αναζήτησης των νόμων που διέπουν τα φυσικά φαινόμενα γιατί εξάλλου οι αισθήσεις και η νόηση ήταν πάντα υπό την εξουσία του δαιμονίου. Οι μάγισσες λοιπόν αντιπροσώπευαν μια πολιτική θρησκευτική αλλά και σεξουαλική απειλή για την καθολική και την προτεσταντική εκκλησία όπως και για το κράτος. Απειλή που αντιμετωπίστηκε με μια πραγματική εκστρατεία τρόμου, το κυνήγι των μαγισσών, διάρκειας τεσσάρων αιώνων, ενάντια στον αγροτικό πληθυσμό κυρίως θηλυκού γένους. Το 85% των εκατοντάδων χιλιάδων κατά άλλους εκατομμυρίων θυμάτων ήταν γυναίκες όλων των ηλικιών. Τις παραμονές της έναρξης του κυνηγιού οι πανεπιστημιακοί ιατροί μέσω χρηματικών και ποινών φυλάκισης πέτυχαν την νομική απαγόρευση της άσκησης της θεραπευτικής από μη επαγγελματίες.

Στην προκειμένη δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον για τις λαϊκές θεραπεύτριες, αφού αυτές ασχολούνταν αποκλειστικά με την πλέμπα, τους «υπανθρώπους». Το πρόβλημα ήταν ενδοταξικό και εντοπίζονταν στις καλλιεργημένες εύπορες θεραπεύτριες των αστικών κέντρων που αν και αποκλεισμένες από τα πανεπιστήμια κατείχαν πραγματική και διαφορετική γνώση και κατά συνέπεια και καλύτερη πελατεία. Ήταν «οι ανάξιες και αλαζωνικές γυναίκες που υφαρπάζουν το επάγγελμα». Το κυνήγι των μαγισσών κατέστη εφικτό μέσω της συμμαχίας εκκλησίας – κράτους και ιατρικού επαγγέλματος. Κατά τη διεξαγωγή των δικών της Ιεράς Εξέτασης ο γιατρός ήταν ο «ειδικός» που έπρεπε να δώσει το επιστημονικό στίγμα στην όλη διαδικασία. Να υποδείξει υπό το καθεστώς του όρκου δηλ. επιστημονικά, ποιες γυναίκες μπορούσαν να κατηγορηθούν ως μάγισσες και ποιες αρρώστιες ήταν αποτέλεσμα μαγικών πρακτικών. Στο βιβλίο “Maleus maleficarum” το βασικό εγχειρίδιο αναζήτησης του κακού αναφέρεται ενδεικτικά « κι αν κάποιος διερωτάται πως είναι δυνατόν να διακρίνουμε μεταξύ των ασθενειών που προκαλούνται από φυσικά αίτια και αυτών που προκαλούνται από τη μαγεία απαντάμε πως αυτό επαφίεται στην κρίση του γιατρού». Η εκκλησία σε αυτές τις δίκες νομιμοποίησε την επαγγελματικότητα των γιατρών. Η διάκριση ανάμεσα στην «γυναικεία» προκατάληψη και την «ανδρική» ιατρική κωδικοποιήθηκε από τους ρόλους που έπαιζαν κατά την διάρκεια των δικών ο γιατρός και η μάγισσα. Αυτές οι δικαστικές παραστάσεις έθεσαν τον άνδρα γιατρό σε ένα επίπεδο πνευματικό και ηθικό ξεκάθαρα ανώτερο από αυτό της γυναίκας θεραπεύτριας. Τοποθετήθηκε δίπλα στο θεό και το νόμο, έγινε επαγγελματίας ισότιμος με το δικηγόρο και το θεολόγο, ενώ συνηγορούσε στην καταδίκη της γυναίκας στην πλευρά του ερέβους, του κακού και της μαγείας. Η νέα κοινωνική της θέση δεν προήλθε από ιατρικά και επιστημονικά αποτελέσματα αλλά από την εκκλησία και το κράτος. Το κυνήγι των μαγισσών ήταν ένα αιματηρό επεισόδιο, μιας μεγάλης και αιματηρής πάλης μεταξύ των δύο φύλλων, της πάλης των τάξεων, όχι με την μαρξιστική έννοια. Η φυσική εξόντωση των γυναικών θεραπευτριών δεν ήταν αποτέλεσμα της Μαρξιστικής πάλης των τάξεων, δηλ. της πάλης διαφορετικών οικονομικά κοινωνικών τάξεων, αλλά αποτέλεσμα της επιβολής ενός νέου συλλογικού φαντασιακού στην προσπάθεια ανάκλυσης στην τάξη του μεσαιωνικού χωριού που στην καθημερινότητά του είχε αρχίσει να αυτοοργανώνεται και να δημιουργεί μια άλλη οικονομία και άλλου είδους κοινωνικές σχέσεις. Σήμαινε την καταστροφή της υποκουλτούρας και της δύναμης των γυναικών και κατά συνέπεια του λαού και την αντικατάστασή τους από έναν θεσμό, άμεση έκφραση της εξουσίας. Ένας θεσμός άμεσος συνεχιστής του εκκλησιαστικού μισογυνισμού που χρησιμοποίησε τη γυναικεία σεξουαλικότητα ήδη παρανοημένη, καταπιεσμένη και κατεσταλμένη, ενάντια στη γυναίκα για να την αποκλείσει κοινωνικά, τώρα πια όχι μόνο για θρησκευτικούς λόγους αλλά και στο όνομα μιας νέας επιστήμης, της ιατρικής. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιατρική και η βιολογία καθόρισαν τον κοινωνικό ρόλο των γυναικών, αλλά ότι περιορίστηκαν στο να τον ερμηνεύσουν ως βιολογικό δηλ. φυσικό τους προορισμό. Η γυναικεία σεξουαλικότητα αν αποσκοπεί στην αναπαραγωγή του είδους θεωρείται προστατεύομενη και αδιαμφισβήτητη αν όμως ξεφεύγει από αυτό το σχήμα θεωρείται παθολογία και ανηθικότητα. Αυτή η επιτρεπόμενη σεξουαλικότητα, η αναπαραγωγική λειτουργία, εξανάγκασε τη γυναίκα στο ρόλο της συζύγου μητέρας και της αιώνιας άρρωστης που λόγω της περιοδικότητας φυσιολογικών λειτουργιών της έχει ανάγκη από συνεχή ιατρική φροντίδα. Η μοίρα της γυναίκας είναι η βιολογίας της. Με φωτιά και τσεκούρι λοιπόν κατακτήθηκε το μονοπώλιο μιας επιστήμης με ιδιαίτερη σημασία για τον κοινωνικό έλεγχο. Κατάφερε να επιβληθεί αλλά όχι βάση επιστημονικών κριτηρίων παρά τις αξιώσεις για μέγιστη συμβολή στη εκρίζωση των βασικών μολυσματικών ασθενειών ή στην αύξηση του μέσου όρου του προσδόκιμου ζωής.

Μέχρι το 1930 οι κύριες θεραπευτικές αγωγές παρέμειναν οι αφαιμάξεις, τα καθαρτικά και οι ακρωτηριασμοί. Οι υποτιθέμενες επιτυχίες της ιατρικής τον 20° αιώνα θα της προσδώσουν μια ξεχωριστή θέση στον επιστημονικό κόσμο και θα επιτρέψουν την αναγωγή της στη θέση της θρησκείας. Θα γίνει δηλαδή η νέα υπόσχεση της νίκης κατά του θανάτου, η επαγγελία της καλής υγείας. Η υγεία θεαματικοποιείται και η ζωή ιατρικοποιείται. Οι μόνοι δηλ. που μπορούν να έχουν άποψη σε θέματα υγείας είναι οι γιατροί οι οποίοι είναι οι μόνοι που κατέχουν και την εμπορική εκμετάλλευση καθώς και το όραμα.
«Το όραμα μερικών ανθρώπων και οι δυνάμεις της αγοράς ωθούν στην ανάπτυξη και στη διάδοση των νέων τεχνολογιών»

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΓΝΩΣΗ - intellectual yes, property no

Το ερώτημα που τίθεται από την κυριαρχία είναι κατά πόσο η παραδοσιακή γνώση αποτελεί ένα ουσιαστικό εργαλείο στην διαδικασία παραγωγής ενός νέου προϊόντος, οπότε και θα έπρεπε να αμείβεται σαν ένας ακόμα συντελεστής παραγωγής. Οι εταιρίες κεφαλαιοποιούν τις επενδύσεις τους όταν μια βελτιωμένη ποικιλία βγει στο εμπόριο. Παρά το γεγονός όμως ότι οι εταιρίες γεωργικών εφοδίων και τα ερευνητικά ιδρύματα λειτουργούν αυστηρά κάτω από τους νόμους της αγοράς και προστατεύουν τα προϊόντα τους, δεν ακολουθούν την ίδια τακτική κατά την απόκτηση απαραιτήτων πληροφοριών και γενετικού υλικού από τους μικροκαλλιεργητές. Οι μικροκαλλιεργητές δεν αποζημιώνονται, γεγονός που αγνοεί επιδεικτικά το ότι η παραδοσιακή γνώση εξοικονομεί χρόνο και χρήμα στη βιομηχανία της σύγχρονης βιοτεχνολογίας, παρέχοντας ενδείξεις για την ανάπτυξη χρήσιμων προϊόντων. Στην περίπτωση μάλιστα εμπορικής χρήσης προϊόντων που ενσωματώνουν μορφές παραδοσιακής γνώσης, οι παραδοσιακές κοινότητες υφίστανται διπλή ζημιά. Από τη μια δεν μοιράζονται τα οικονομικά οφέλη τα οποία καρπώνεται ο κάτοχος της πατέντας και από την άλλη η απομόνωση και ενσωμάτωση σε ένα τελικό προϊόν συγκεκριμένων ιδιοτήτων ενδημικών σε αναπτυσσόμενες χώρες φυτικών ειδών, συχνά οδηγούν σε μείωση της ζήτησης του ίδιου φυτικού είδους. Η συλλογική γνώση αντιμετωπίζεται από τις εταιρίες σαν κάτι δεδομένο και αυθύπαρκτο, από το όποιο μπορούν να αποκομισθούν κέρδη, ασκώντας μονοπωλιακό έλεγχο πάνω σε ολόκληρες ομάδες πληθυσμών. Σε χώρες όπως η Ινδία οι αγρότες που κατέχουν την παραδοσιακή γνώση και προσπαθούν να βελτιώσουν τις παραδοσιακές πρακτικές καλλιέργειας είναι αυτοί που οι διάφορες αγροτικές πολιτικές προσπαθούν να εξαναγκάσουν ώστε να προσαρμόσουν τα συστήματα αυτά στη σύγχρονη γεωργική τεχνολογία.

Και ενώ η Σύμβαση για την Βιοποικιλότητα αναγνωρίζει την ύπαρξη και τη συμβολή της παραδοσιακής γνώσης, δηλώνοντας ότι όλα τα μέλη οφείλουν να σέβονται και να διατηρούν τη γνώση, τις καινοτομίες και τις πρακτικές τοπικών κοινωνιών…..η συμφωνία TRIPS δεν περιλαμβάνει διατάξεις που να αναγνωρίζουν τη συμβολή και την ιδιαίτερη φύση της παραδοσιακής γνώσης. Όμως και η Σύμβαση για την Βιοποικιλότητα (CBD) περιορίζει με κανονισμούς τη Βιοπειρατία μόνο στις περιπτώσεις που δεν έχει προηγηθεί διακανονισμός ανάμεσα στον αρχικό κάτοχο π.χ. ιθαγενείς στην Αφρική και στην ενδιαφερόμενη εταιρεία. Αν υπάρχει δηλαδή «ενημερωμένη συγκατάθεση» οι παράπλευρες επιπτώσεις της Βιοπειρατίας διαγράφονται.

Η Βιοπειρατία αποτελεί βασική διάσταση της αξιολόγησης και των κοινωνικών διεργασιών του σύγχρονου καπιταλισμού. Τα Πνευματικά Δικαιώματα παγκοσμιοποιούνται. Χώρες που μέχρι πριν μερικά χρόνια δεν είχαν νομοθεσίες για τα Πνευματικά Δικαιώματα υποχρεούνται πλέον μέσω διεθνών κανονισμών να θεσμοθετήσουν νομικά πλαίσια. Αυτή η εξέλιξη είναι μέρος της επέκτασης του καπιταλιστικού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου. Οι καπιταλιστικές αγορές εξαρτώνται από αντίστοιχα νομικά πλαίσια και τα Πνευματικά Δικαιώματα είναι μέρος τους. Έτσι ο καπιταλισμός εισβάλλει και σε τομείς, οι οποίοι είχαν δικές τους εσωτερικές ρυθμίσεις και δεν υπέκυπταν στους κανόνες της παγκόσμιας αγοράς.

(Απόσπασμα από το βιβλίο "περί κενών δαιμονίων" της ομάδας αυτομόρφωσης ενάντια στην βιοτεχνολογία της κυριαρχίας)

H SYGENTA ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Στις 21/10/07 κατά την διάρκεια κατάληψης αγροτών σε παράνομο πειραματικό χωράφι της ελβετικής πολυεθνικής εταιρίας Syngenta στην Βραζιλία, ένα άτομο εκτελέστηκε εξ επαφής και άλλα έξι τραυματίστηκαν, από την ιδιωτική υπηρεσία ασφαλείας που είχε προσλάβει η εταιρία.
Το πειραματικό χωράφι της εν λόγω εταιρείας είχε στηθεί για την δοκιμή γενετικά τροποποιημένων σπόρων - μεταλλαγμένα - και ήταν παράνομο γιατί βρισκόταν σε προστατευόμενη περιοχή με μεγάλη βιοποικιλότητα. Οι οργανώσεις Via Campesina και MST - κινήματα καταλήψεων γης από αγρότες- θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για την τρομοκρατία που διασπείρεται από τις εταιρείες βιοτεχνολογίας κατέλαβαν την περιοχή. Τα διεθνή κινήματα αγροτών Via Campesina και MST έχουν σαν έναν από τους κύριους άξονες της δράσης τους τον αγώνα ενάντια στις γενετικά τροφές και σπόρους. Μάχονται ενάντια στον έλεγχο της γεωργίας από μερικές πολυεθνικές εταιρίες. Πιστεύουν ότι η τροφή είναι πρωταρχικό δικαίωμα του ανθρώπου και για να το εκπληρώσουν αυτό οι αγρότες θα πρέπει να έχουν τη δική τους γη, νερό και σπόρους.
Αρχικά το χωράφι είχε καταληφθεί από οικογένειες αγροτών το Μάρτη 2006 για να δημοσιοποιηθεί η παράνομη αναπαραγωγή γενετικά τροποποιημένης σόγιας και καλαμποκιού στην περιοχή. Η κατάληψη έκανε γνωστά σε παγκόσμιο επίπεδο τα εγκλήματα της Syngenta. Μετά από 16 μήνες αντίστασης οι οικογένειες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή και στην προσπάθεια επανακατάληψης στις 21/10/2007 «ο ιδιωτικός στρατός» της εταιρείας άνοιξε πυρ στους αγρότες. Δεν ήταν τυχαίο ότι το άτομο που εκτελέστηκε ήταν δραστήριο μέλος της MST, και είχε απειληθεί μαζί με άλλους δύο συντρόφους του στο παρελθόν από την ένωση γαιοκτημόνων, που κατευθύνουν τις παραστρατιωτικές αυτές οργανώσεις.
Η κατάληψη του χωραφιού είχε στόχο να υπερασπιστεί το δικαίωμα των αγροτών να καλλιεργούν μικρές εκτάσεις με βιολογικές μεθόδους, συμβάλλοντας στην διατήρηση των παραδοσιακών αγροοικοσυστημάτων. Οι γεωργοί είχαν στόχο την μετατροπή του χωραφιού σε κέντρο αγροοικολογίας που θα καταδεικνύει τις επιπτώσεις των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών.

Η βίαιη καταστολή της πράξης αυτής από την πολυεθνική Syngenta δείχνει ότι η επιστήμη της βιοτεχνολογίας και οι εταιρίες που την εκπροσωπούν, αντιπροσωπεύουν μια κουλτούρα βίας και επιβολής, τόσο πάνω στη φύση όσο και στον άνθρωπο.

Επιβολή στην φύση και στον άνθρωπο.

Η τρομοκρατία που επιβάλουν οι εταιρίες βιοτεχνολογίας με τους μισθωτούς στρατιώτες τους και την ψευδή επιχειρηματολογία τους για το οφέλη των προϊόντων τους θα μας βρίσκει συνεχώς απέναντι της.

ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΙΤΑ;

Ζούμε στην εποχή των βιοτεχνολογιών, στον αιώνα του γονιδίου, μας λένε˙ της βιοτεχνολογίας ως πανάκειας και του γονιδίου ως ιδεολογίας. Στην ουσία βρισκόμαστε μπροστά σε μια εντεινόμενη και μεθοδευμένη προσπάθεια επιβολής –ασυζητητί- των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (κοινώς των «μεταλλαγμένων»). Οι φαρμακευτικοί κολοσσοί έχοντας επενδύσει εκατομμύρια δολάρια στη βιοτεχνολογία, προσπαθούν να προλάβουν τη γενίκευση της συζήτησης, πείθοντας εκ των προτέρων και φιμώνοντας τον αντίλογο. Συνεργός στην εκστρατεία αυτή, το Kράτος και τα Πανεπιστήμια. Πρωταγωνιστής δε, το λόμπι των βιοτεχνολογικών εταιριών. Εταιρίες με σκοτεινό παρελθόν και παρόν (βλ. συνεργασίες με το στρατό για την παραγωγή χημικών όπλων) και στρατηγικό στόχο τον έλεγχο της γεωργικής παραγωγής, της κτηνοτροφίας, της ιατρικής, των λεγόμενων βιοκαυσίμων. Παράδειγμα της συμμαχίας Κράτους και βιοτεχνολογικών εταιριών είναι το συνέδριο που διοργανώνει η εταιρία Βionova στην Αθήνα (2-3 Φεβρουαρίου στο Ζάππειο) το οποίο γίνεται με την αρωγή και την επίσημη συμμετοχή 7 υπουργείων. Η Βionova ως επίσημος φορέας του Λόμπι των Εταιριών Βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα, έχει βασικό στόχο την προώθηση των ΓΤΟ στην αγορά και την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας γύρω από τη βιοτεχνολογία, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα editorial του περιοδικού ΒΙΟ που εκδίδει η προαναφερθείσα εταιρία, στα οποία με τον πιο χυδαίο και απροκάλυπτο τρόπο υπόσχεται υπερκέρδη σε όσους επενδύσουν. "Τhere‘s no business like biotech business!" γράφουν. Μιλάνε για μπίζνες, για μπίζνες γονιδίων, για κέρδη και υπερκέρδη στη "νέα γη του γονιδίου". Η πιο προσοδοφόρα επιχείρηση στο εξής, θα αφορά τα ίδια μας τα γονίδια και τον χειρισμό τους από τους επενδυτές – ερευνητές.
Το μεγάλο ψέμα των φαρμακευτικών εταιριών είναι ότι στοχεύουν στην υγεία, ενώ ο βασικός τους στόχος είναι οι επενδύσεις και το κέρδος. Γι’ αυτό, κύρια τακτική τους είναι η στενή συνεργασία με μεγάλες διαφημιστικές εταιρίες και η εφαρμογή των μεθόδων του μάρκετινγκ, για να διεισδύσουν στην αγορά και να επιβληθούν στα μυαλά των ανθρώπων, με ύπουλο τρόπο. Αποκαλυπτικό παράδειγμα το σκάνδαλο που ξέσπασε το 1997 και που αφορούσε τη συνεργασία ανάμεσα στην EuropaBio, τον οργανισμό που αντιπροσωπεύει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τις βιοτεχνολογικές βιομηχανίες, και την εταιρία Burston Marsteller, μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες συμβούλων δημοσίων σχέσεων. Η συνεργασία αυτή αποσκοπούσε στο σχεδιασμό μιας πολύμορφης και πολυδάπανης στρατηγικής επηρεασμού της κοινής γνώμης, με βασικό στόχο να εξωραϊστούν στη φαντασία των ευρωπαίων καταναλωτών τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα και να δημιουργηθεί θετική στάση για την κατανάλωσή τους. Οι οδηγίες που δίνονταν ήταν ξεκάθαρες: «…Πρέπει να αποφεύγονται ανοικτά ντιμπέιτ στα ΜΜΕ σχετικά με τους κινδύνους των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών γιατί είναι μάχες που εύκολα θα χαθούν…Χρησιμοποιήστε πολιτικά πρόσωπα και έγκυρους δημοσιογράφους για να μεταφέρουν το μήνυμα και αποφεύγετε επίσης κατ’ ιδίαν εμφανίσεις. Αυτό κάνει πιο έγκυρο το μήνυμα και δε συνδέει την αξιοπιστία της πληροφορίας με τον χώρο των βιομηχανιών βιοτεχνολογίας και την επιδίωξη κέρδους…Μέσω των ΜΜΕ πρέπει να παρέχουν υλικό με θετικά, ανθρώπινα μηνύματα που γεννούν ελπίδα, ικανοποίηση, φροντίδα…».
Την ίδια τακτική ακολουθεί και η BIONOVA στην Ελλάδα και μάλιστα με τον πιο χυδαίο τρόπο. Ενώ δεν υπάρχει μια ανάγκη ( τα "μεταλλαγμένα" τρόφιμα π.χ ), προσπαθούν να την επιβάλουν, με όλα τα μέσα.
Η μετατροπή της υφηλίου σε ένα απέραντο πείραμα έχει ήδη δρομολογηθεί με πρόσχημα την υγεία, την περιβαλλοντική ευαισθησία, την εξάλειψη της πείνας, τη στιγμή που οι αμφιβολίες που υπήρχαν εξαρχής, επιβεβαιώνονται σήμερα, από τις αρνητικές επιπτώσεις των βιοτεχνολογικών εφαρμογών. Καμία εταιρία και κανένα φερέφωνό της όμως δεν ανοίγουν διάλογο γι’ αυτά. Γιατί να το κάνουν άλλωστε, οι στόχοι τους είναι ξεκάθαροι: ΚΕΡΔΗ και BUSINESS.
Θεωρούμε λοιπόν, πολύ σημαντικό να αντισταθούμε με κάθε τρόπο στα σχέδια της Bionova. Ένα σοβαρό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι να ανοίξει δημόσια ο διάλογος γύρω από τις γενετικές επεμβάσεις και τη διοχέτευση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στη φύση και στον άνθρωπο, ώστε να ενημερωθεί ο κόσμος για τις μεθοδεύσεις των εταιριών και του Κράτους, κυρίως όμως επειδή το ζήτημα δεν είναι επιστημονικό αλλά βαθιά πολιτικό. Αφορά τις αποφάσεις που παίρνουν άλλοι για τη ζωή μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει εμείς να αποφασίζουμε για τη ζωή μας και ότι πρέπει να βρούμε τους τρόπους να το κάνουμε πράξη. Ας ανοίξει λοιπόν ο διάλογος, κυρίως όμως ας προσπαθήσουμε να αυτοοργανώσουμε τις βουλήσεις μας στο εδώ και τώρα.
Λέμε όχι στο βιοτεχνολογικό μέλλον που μας ετοιμάζουν: - Επειδή οι βιοτεχνολογικές επεμβάσεις είναι ενδογενώς επικίνδυνες για την υγεία και τη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων μέσα στα οποία ζούμε.
- Επειδή είναι το πιο χυδαίο όραμα της εμπορευματικής κοινωνίας. Η προσπάθεια να μετατραπεί η ίδια η ζωή ακόμη και στα στοιχειώδη της -τα γονίδια- σε εμπόρευμα, σε αντικείμενο αγοραπωλησίας κατοχυρωμένο από πατέντες, που θα ελέγχεται από τα συμφέροντα μερικών πανίσχυρων οικονομικά βιοτεχνολογικών εταιριών. Στο βωμό του κέρδους όλα διακυβεύονται.- Επειδή λέμε όχι στη «νέα ευγονική» και το ρατσισμό που θα βασίζεται στα γονίδια. Σε μια λογική που «ιατρικοποιεί» ανθρώπινες συμπεριφορές βαφτίζοντας τες αποκλίσεις και νόσους.
- Επειδή θεωρούμε ότι η μόνη λύση από την πλευρά της οικολογικής κρίσης του πλανήτη είναι η αρμονική επανενσωμάτωση στη φύση και όχι η υποκατάστασή της. Πραγματικά ελεύθερη κοινωνία δεν είναι η ασύδοτη κοινωνία, αλλά εκείνη που αναγνωρίζει τα όριά της.
-Επειδή το αρνούμαστε ως ιδεολογία και όραμα. Είναι η θρησκεία του σύγχρονου καπιταλισμού. Υπόσχεται έναν παράδεισο που θα έρθει στο άμεσο μέλλον, τελειοποιώντας το ανθρώπινο είδος και διορθώνοντας τη φύση. Πάνω σε αυτό το παραμύθι χτίζεται μια επιβολή εδώ και τώρα.
Η αντίθεσή μας στη βιοτεχνολογία της κυριαρχίας είναι αντίθεση στη διαχείριση πληθυσμών και σωμάτων από εταιρείες, στρατούς και κυβερνήσεις, είναι αντίθεση στους πολέμους και τις γενοκτονίες ενάντια στους φτωχούς, είναι αντίθεση στη μετάλλαξη (και κατόπιν την κλωνοποίηση) όλων μας σε πειθήνια όργανα φανερών και κρυφών εξουσιών.
Ας ανοίξει επιτέλους ο διάλογος μέσα στην κοινωνία κι ας προσπαθήσουμε να κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη και τη συνεργασία, μέσα από ξεκάθαρα αντιιεραρχικές και ισότιμες σχέσεις. Ας οικοδομήσουμε με όσα μέσα έχουμε, στο εδώ και τώρα και χωρίς να προδίδουμε τις αρχές μας, ό, τι προοιωνιζόμαστε για το αύριο. Ας βγούμε από την απάθεια κι ας σπείρουμε τους σπόρους της αντίστασης ενάντια στο ζοφερό βιοτεχνολογικό μέλλον που σχεδιάζουν στις πλάτες μας.

μαυρο πιπερι
αυτονομο στεκι
παιδια του σωληνα