Στις 18 Δεκέμβρη 2008, μετά το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Αθήνας, σε μια τυπική επιχείρηση σκούπα των ΜΑΤ, συλλαμβάνεται ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο οποίος με τη σύνηθη για τις ημέρες εκείνες διαδικασία (μαρτυρίες καρμπόν δυο μπάτσων) κρίνεται προφυλακιστέος στις 22/12. Είναι μια από τις πολλές προφυλακίσεις του Δεκέμβρη σε μια απέλπιδα προσπάθεια του κράτους να εκφοβίσει και να αναχαιτίσει την κοινωνική εξέγερση.
Στις 8 Ιούλη και ενώ όλοι οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι της εξέγερσης έχουν αποφυλακισθεί, το συμβούλιο πλημμελειοδικών αποφασίζει με βούλευμα την παράταση της κρατησής του για έξι ακόμη μήνες, αναφέροντας, μεταξύ άλλων ανατριχιαστικών σκεπτικών, ότι η «αντικοινωνική συμπεριφορά του κατηγορούμενου και των ομοίων του τραυμάτισε την δημοκρατία και έπληξε επι μακρόν την ασφάλεια των πολιτών». Η «δημοκρατία», θορυβημένη από την εξεγερτική δυναμική του Δεκέμβρη, απορρίπτει τα προσωπεία της και αποκαλύπτει τον αποτρόπαιο αληθινό εαυτό της. Όταν οι μπάτσοι της, μετά την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου γίνονται δέκτες της κοινωνικής οργής, τραυματίζεται μαζί τους. Και επαναχρησιμοποιεί το παλιό καλό μύθευμα του ολοκληρωτισμού, την ασφάλεια, που δια στόματος Δένδια χαρακτηρίζεται ως «το μέγιστο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», για να τερματίσει κάθε διάλογο και κάθε διαμαρτυρία για την καταπάτηση στοιχειωδών ελευθεριών.
Η «δημοκρατία» αντεπιτίθεται και αντεκδικείται καθημερινά. Με συνεχιζόμενα πογκρόμ και βασανισμούς μεταναστών, με ανατριχιαστικές τροπολογίες και νομοθετήσεις για άρση απορρήτου προσωπικών δεδομένων, λήψεις dna και ποινικοποίηση της κουκούλας, περισσότερες κάμερες, απειλές για εκκένωση στις καταλήψεις και επίσημη κάλυψη και στήριξη στη δράση φασιστικών συμμοριών. Μέσα σ΄αυτό το πνεύμα γενικού εκφοβισμού των υπηκόων της, βρίσκει στο πρόσωπο του Θοδωρή Ηλιόπουλου, το κατάλληλο μέσο για να επιδείξει σε όλη την κοινωνία τα δόντια της. Χρησιμοποιεί έναν εκ των συλληφθέντων ως πεδίο πειραματισμού για τα όρια των δυνατοτήτων της στον εκφοβισμό και τον παραδειγματισμό των πολιτών. Και παράλληλα για να ανιχνεύσει τα κοινωνικά αντανακλαστικά έτσι ώστε να μπορέσει να περάσει ακόμη περισσότερη βία και αδικία στην
καθημερινή ζωή.
Και δεν προσπαθεί πλέον να κρυφτεί, έχοντας αναγκαστεί να περάσει από τη μέθοδο της εξαπάτησης σε αυτή της ωμής επιβολής και του εκφοβισμού. Όπως δε φοβάται να δείξει τους υπηρέτες της να βοηθούν με τα γκλομπ τους, τα ρόπαλα των φασιστών στους ξυλοδαρμούς των μεταναστών, έτσι και δεν προσπαθεί να κρατήσει πλέον τα προσχήματα εκστομίζοντας μια απόφαση παράτασης της –ούτως ή άλλως καταχρηστικής ως θεσμού- προφυλάκισης ενός ανθρώπου, γεμάτης επαίσχυντα ψέματα και νομικές καταστρατηγήσεις. Έτσι και παρά τις –
κατασκευασμένες και μοναδικές- μαρτυρίες κατηγορίας των δυο μπάτσων ότι αναγνώρισαν τον Ηλιόπουλο επειδή δε φορούσε κουκούλα, επιχειρεί να δοκιμάσει πάνω του το νέο ιδιώνυμο της απόκρυψης προσώπου, κατηγορώντας τον ότι φορούσε κουκούλα. Ενώ, σε μια ισοπέδωση κάθε ηθικού και νομικού δικαίου, αιτιολογεί την παράταση της κρατησής του, επειδή δεν έχει «επιδείξει μεταμέλεια». Μεταμέλεια για κάτι το οποίο ο ίδιος – όπως και αυτόπτες μάρτυρες- αρνείται ότι διέπραξε και για το οποίο δεν έχει δικαστεί!
Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος σε μια προσπάθεια να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια και τη ζωή του, χρησιμοποιεί το έσχατο όπλο που του απομένει για να αγωνιστεί: το ίδιο του το σώμα. Από τις 10 Ιούλη βρίσκεται σε απεργία πείνας, διεκδικώντας το αυτονόητο. Την απελευθέρωσή του μέχρι τη δίκη του. Η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση στο πρόσωπό του, δεν είναι ζήτημα ανθρωπισμού, αλλά επιβίωσης των βασικότερων ελευθεριών μας.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 10/07)
ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ,
ΤΡΙΤΗ 21/7, 18:00
ελευθεριακό δίκτυο αντίστασης στη βιοτεχνολογία και την τεχνοεπιστήμη της κυριαρχίας
Κοινός Τόπος
Στις 8 Ιούλη και ενώ όλοι οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι της εξέγερσης έχουν αποφυλακισθεί, το συμβούλιο πλημμελειοδικών αποφασίζει με βούλευμα την παράταση της κρατησής του για έξι ακόμη μήνες, αναφέροντας, μεταξύ άλλων ανατριχιαστικών σκεπτικών, ότι η «αντικοινωνική συμπεριφορά του κατηγορούμενου και των ομοίων του τραυμάτισε την δημοκρατία και έπληξε επι μακρόν την ασφάλεια των πολιτών». Η «δημοκρατία», θορυβημένη από την εξεγερτική δυναμική του Δεκέμβρη, απορρίπτει τα προσωπεία της και αποκαλύπτει τον αποτρόπαιο αληθινό εαυτό της. Όταν οι μπάτσοι της, μετά την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου γίνονται δέκτες της κοινωνικής οργής, τραυματίζεται μαζί τους. Και επαναχρησιμοποιεί το παλιό καλό μύθευμα του ολοκληρωτισμού, την ασφάλεια, που δια στόματος Δένδια χαρακτηρίζεται ως «το μέγιστο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», για να τερματίσει κάθε διάλογο και κάθε διαμαρτυρία για την καταπάτηση στοιχειωδών ελευθεριών.
Η «δημοκρατία» αντεπιτίθεται και αντεκδικείται καθημερινά. Με συνεχιζόμενα πογκρόμ και βασανισμούς μεταναστών, με ανατριχιαστικές τροπολογίες και νομοθετήσεις για άρση απορρήτου προσωπικών δεδομένων, λήψεις dna και ποινικοποίηση της κουκούλας, περισσότερες κάμερες, απειλές για εκκένωση στις καταλήψεις και επίσημη κάλυψη και στήριξη στη δράση φασιστικών συμμοριών. Μέσα σ΄αυτό το πνεύμα γενικού εκφοβισμού των υπηκόων της, βρίσκει στο πρόσωπο του Θοδωρή Ηλιόπουλου, το κατάλληλο μέσο για να επιδείξει σε όλη την κοινωνία τα δόντια της. Χρησιμοποιεί έναν εκ των συλληφθέντων ως πεδίο πειραματισμού για τα όρια των δυνατοτήτων της στον εκφοβισμό και τον παραδειγματισμό των πολιτών. Και παράλληλα για να ανιχνεύσει τα κοινωνικά αντανακλαστικά έτσι ώστε να μπορέσει να περάσει ακόμη περισσότερη βία και αδικία στην
καθημερινή ζωή.
Και δεν προσπαθεί πλέον να κρυφτεί, έχοντας αναγκαστεί να περάσει από τη μέθοδο της εξαπάτησης σε αυτή της ωμής επιβολής και του εκφοβισμού. Όπως δε φοβάται να δείξει τους υπηρέτες της να βοηθούν με τα γκλομπ τους, τα ρόπαλα των φασιστών στους ξυλοδαρμούς των μεταναστών, έτσι και δεν προσπαθεί να κρατήσει πλέον τα προσχήματα εκστομίζοντας μια απόφαση παράτασης της –ούτως ή άλλως καταχρηστικής ως θεσμού- προφυλάκισης ενός ανθρώπου, γεμάτης επαίσχυντα ψέματα και νομικές καταστρατηγήσεις. Έτσι και παρά τις –
κατασκευασμένες και μοναδικές- μαρτυρίες κατηγορίας των δυο μπάτσων ότι αναγνώρισαν τον Ηλιόπουλο επειδή δε φορούσε κουκούλα, επιχειρεί να δοκιμάσει πάνω του το νέο ιδιώνυμο της απόκρυψης προσώπου, κατηγορώντας τον ότι φορούσε κουκούλα. Ενώ, σε μια ισοπέδωση κάθε ηθικού και νομικού δικαίου, αιτιολογεί την παράταση της κρατησής του, επειδή δεν έχει «επιδείξει μεταμέλεια». Μεταμέλεια για κάτι το οποίο ο ίδιος – όπως και αυτόπτες μάρτυρες- αρνείται ότι διέπραξε και για το οποίο δεν έχει δικαστεί!
Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος σε μια προσπάθεια να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια και τη ζωή του, χρησιμοποιεί το έσχατο όπλο που του απομένει για να αγωνιστεί: το ίδιο του το σώμα. Από τις 10 Ιούλη βρίσκεται σε απεργία πείνας, διεκδικώντας το αυτονόητο. Την απελευθέρωσή του μέχρι τη δίκη του. Η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση στο πρόσωπό του, δεν είναι ζήτημα ανθρωπισμού, αλλά επιβίωσης των βασικότερων ελευθεριών μας.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 10/07)
ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ,
ΤΡΙΤΗ 21/7, 18:00
ελευθεριακό δίκτυο αντίστασης στη βιοτεχνολογία και την τεχνοεπιστήμη της κυριαρχίας
Κοινός Τόπος
